I. Landgebruik

Onderzoek naar landgebruik inventariseert het gebruik van lokale hulpbronnen zoals nuttige planten, jachtwild en water. Dat resulteert in soortenlijsten, een beschrijving van de jaarcyclus, ruimtelijke verdeling van hulpbronnen, technologie en historische veranderingen in gebruik. Inzicht in het landgebruik kan een doel op zich zijn of een basis vormen voor onderzoek naar andere aspecten van etnografische natuur. Onderzoek kan ook beperkt zijn tot een deelaspect, bijvoorbeeld tot het genereren van een overzicht van de 339 wilde planten die de Ojibwe volgens etnografische bronnen gebruiken of gebruikt hebben.

II. Beheer van hulpbronnen

Binnen en tussen gemeenschappen gelden vaak specifieke regels ten aanzien van eigendoms- en gezagsverhoudingen, territoria, vruchtgebruik, voedseltaboes, technieken, uitwisseling van producten en huwelijkspartners, etc. Deze regels bepalen in grote mate het gebruik van hulpbronnen. Ze fungeren daarom als lokale vorm van hulpbronnenbeheer. Onderzoek kan inzicht geven in het functioneren van dat beheer en hoe het behouden, gereconstrueerd of succesvoller gemaakt kan worden.

Overheden erkennen zelden de lokaal geldende aanspraken op hulpbronnen. Internationale verdragen bieden instrumenten om deze erkenning juridisch af te dwingen. Onderzoek kan de aanspraken van een wetenschappelijk onderbouwing voorzien door de documentatie van de historische, economische, sociale en culturele betekenis van het hulpbronnengebruik.

III. Lokale kennis

IV. Wereldbeeld en representaties

De betekenis die natuur voor een bevolkingsgroep heeft kan onderzocht worden door een interpretatie van classificaties, nomenclatuur, vertellingen of literatuur, kunst, kosmologie, etc. Zo'n hermeneutisch onderzoek geeft inzicht in het denk- en wereldbeeld. Vanwege de focus op representaties is het ook geschikt voor onderzoek naar groepen die weinig interactie met natuur hebben.

V. Natuurbeleving

Onderzoek naar natuurbeleving omvat de bovenstaande aspecten van etnografische natuur plus een fenomenologisch component. Het moet antwoord geven op de vragen: Welke omgevingsaspecten nemen informanten waar? Wat betekenen deze fenomenen? en Door welke handelingen zijn deze fenomenen verschenen? Inzicht op dit fenomenale niveau is cruciaal om te begrijpen hoe mensen natuur kunnen 'lezen' en hoe vaardigheden en kennis zich ontwikkelen door participatie aan natuur.