II. Beheer van hulpbronnen
Binnen en tussen gemeenschappen gelden vaak specifieke regels ten aanzien van eigendoms- en gezagsverhoudingen, territoria, vruchtgebruik, voedseltaboes, technieken, uitwisseling van producten en huwelijkspartners, etc. Deze regels bepalen in grote mate het gebruik van hulpbronnen. Ze fungeren daarom als lokale vorm van hulpbronnenbeheer. Onderzoek kan inzicht geven in het functioneren van dat beheer en hoe het behouden, gereconstrueerd of succesvoller gemaakt kan worden.
Overheden erkennen zelden de lokaal geldende aanspraken op hulpbronnen. Internationale verdragen bieden instrumenten om deze erkenning juridisch af te dwingen. Onderzoek kan de aanspraken van een wetenschappelijk onderbouwing voorzien door de documentatie van de historische, economische, sociale en culturele betekenis van het hulpbronnengebruik.